Τραγούδι: Σοφία Βέμπο (1949) <br />Στίχοι : Τραϊφόρος Μίμης <br />Μουσική : Ριτσιάρδης Ιωσήφ <br /> <br />Στίχοι : <br /> <br />Τα πλούτη αυτά και τα καλά τι να τα κάνω <br />εγώ αδέρφια μου μερόνυχτα ποθώ <br />λίγο θυμάρι να μυρίσω κι ας πεθάνω <br />σε μια γνωστή κορφή ν' ανέβω κι ας χαθώ <br />Ψηλά στις στάνες στα λιοτρίβια και στ' αλώνια <br />και στου χωριού μου τις πλαγιές και τους γκρεμούς <br />εκεί η ψυχή μου ανηφορίζει από χρόνια <br />και η φωνή μου τραγουδάει με λυγμούς <br /> <br />Χωριό μου, χωριουδάκι μου <br />και πατρικό σπιτάκι μου <br />στη σκέψη μου σας φέρνω νύχτα-μέρα <br />εδώ στα ξένα πέρα <br />Κι άλλο δεν θέλω απ' τη ζωή <br />δεν θέλω τίποτ' άλλο να μου δώσει <br />παρά να μ' αξιώσει <br />να ξαναδώ κάποιο πρωί <br />το πατρικό σπιτάκι μου <br />και το φτωχό το χωριουδάκι μου <br /> <br />Πότε θαρθεί, πότε θαρθεί η άγια μέρα <br />που θε ν' ακούσω της φλογέρας το σκοπό <br />και θ' αγκαλιάσω τη γριούλα μου μητέρα <br />και με το γέρο μου θα κάτσω να τα πιω <br />Να ιδω τ' αδέρφια μου να ιδω τις αδερφές μου <br />και μιαν αγάπη μου παλιά που ακόμα ζει <br />να ξαναβρώ τις παιδικές τις συντροφιές μου <br />και να τα πούμε και να κλάψουμε μαζί...
